Σε μήνες και σε χρόνια

Να που ο κόσμος συνηγορεί 
Στη σιωπή των φιλιών μας 
Τα φύλλα κρύβονται στα στήθια της γης 
Αλλιώτικος τούτος ο καιρός 
Ούτε μια στάλα άρωμα δεν έχει να στάξει στο κορμί 
 Στου πόνου και της θλίψης την ενέδρα πέφτει αμαχητί 
Σαν πάει να πιάσει ένα κλαδί ουρανό 
Αλλιώτικος κι αυτός ο τόπος 
Το βλέμμα των ματιών σου έβαψε 
Στο στερέωμα της παραίτησης 
Τον πόνο μες στο αίμα σου ταξίδεψες 
Σε μήνες και σε χρόνια 
Αιώνιος κωπηλάτης
 Στα πέλαγα αίθριων λεπτών 
Που υψώνονται και ξαναπέφτουν 
Γεμάτα αλμύρα στα χείλη σου 
Τι   λεπτά   τι  αιώνες 
Κρυστάλλινα αγάλματα του χρόνου οι πληγές μας 
 Τις διαπερνά το βλέμμα μας χωρίς να βλέπει 
Μα η ζωή σκαλώνει πάνω τους 
Κι ανέγνωρο δεντρό ανθίζει 

 Εδώ στον τόπο του δεν ξέρω πού 
Να δίνει καρπούς δεν ξέρω τι 
Μεγαλώνοντας δεν ξέρω πώς