Σου χρωστάω…
μια σύνδεση που θα μας φέρει πάλι κοντά.
Μια λέξη αληθινή που βιάστηκα απ’ τον εαυτό μου να κρύψω.
Ένα χορό που σ’ αρνήθηκα.
Δάκρυα που απ’ τον πανικό μου πέτρωσαν.
Εξερευνήσεις κι αναφορά στο cosmo, θυμάσαι;
Σου χρωστάω όσα δίστασα κι όσα δεν είπα.
Όσα δε σου ‘δειξα κι έναν ουρανό που δεν ματώνει.
Σου χρωστάω το μικρό σου σε όλες του τις μορφές.
Καινούριες χαρές κι άλλα λάθη.
Σου χρωστάω να κολλήσω τα κομμάτια του μπουκαλιού.
Ένα χαμόγελο κάτω από μία σελίδα. Κατακόκκινο.
Σου χρωστάω την ψυχή μου...
φοβάσαι;
Μη μου χαρίσεις όσα σου χρωστάω...
φοβάμαι.
Σου χρωστάω μια νύχτα με δονήσεις.
Θα ‘ρθεις;
Μου χρωστάς ένα ναι.
Σου το χαρίζω.
Θα ‘ρθεις;
1/3/2007
..............................
