Το φλογισμένο κλάμα τ' ουρανού

Μα το οργισμένο βλέμμα τ’ ουρανού!
Κατακεραύνωσε τη γη στα πόδια μου
κι εγώ το έβλεπα στις ειδήσειςως ένα κοσμικό δελτίο.
Παρατράβηξε το αστείο.
Όσο αρνούμαι τις επικλήσεις
κατακερμάτισε τη γη στα σπλάχνα μου.
Μα το φλογισμένο κλάμα τ’ ουρανού!
Εδώ δεν έχει αύριο
εδώ φυτρώνει πάτριο
υβρίδιο μιας χρήσης
αλλότριο της φύσης.
Παρατράβηξε το αστείο.
Μα είναι αργά πια για δεήσεις.
Θα μένω γυναίκα άγονη
νιότη μου
καταδικασμένη γη θανατικού.