Από την αιμάτινη αν και ουράνια σκέπη
Ώρες τα μάτια μου αλληθώριζαν
Κοιτώντας μία-μία τις σταγόνες
Της σημαίνουσας πλάνης μου
Ακούγοντας ώρες το σπλατς
Των λέξεων
Διαλύοντας ερμηνείες
Μεγάλη μου αγάπη
Σταγόνα -σταγόνα
Σ' έστειλα ταξίδι στον ωκεανό
Της ματαίωσης
Χρόνια μου το ψιθύριζε
Το ψιθύρισμα από τον παφλασμό σου
Όταν πάνω σου κολυμπούσα ανάσκελα
Στη λίμνη της πίστης
Πίστη.
Πόσο ξερό και άσχημο το άδειασμά σου.
