3.6.11

Άλλη ζωή

Παράξενη ζωή.
πάνω σ’ ένα σύννεφο κάθομαι

και βλέπω τον ήλιο
μ’ από κάτω μου
στάζω βροχή.
Μένω στεγνή.
Στις αγάπες που απέτυχαν
ακούγεται το κλάμα μου
σαν άρπα τ’ ουρανού

Ματωμένα τα δάκρυα
στάζουν στα σωθικά μας
γιατί δεν μπορώ αγάπη
δεν μπορώ
να σώσω τα όνειρά μου
ούτε να τ’ αγκαλιάσω.
Κι ακούγεται το κλάμα τους
Σαν άρπα τ’ ουρανού

Παράξενη ζωή.
Αν κάποτε έφτανα τον ουρανό
έλεγα
άλλη ζωή θα ζούσα.



3 σχόλια:

AERIKO είπε...

Oι αγάπες που απέτυχαν ηταν αυταπάτες..

Θα φτάσουμε κι ως εκεί..ο μεγάλος ουρανός μπορεί να περιμένει..ωστόσο
μονο οι γενναίοι βαδίζουν κόντρα σ'αυτη την καταραμένη συννεφιά της απανθρωπιάς που σκιάζει τον κόσμο όλο.

Μείνε στο σύννεφο της ευαισθησίας σου και μοίραζε κομμάτια ψυχής και αλήθειας. Μου έλειψες...καλοκαίρι..ε;

Λέω να σας έρθω..!! Καλημέρα Χαμόγελο και Φιλί.!! :)

JENY... αστεροτρόπιο είπε...

Δεν θέλω να πιστέψω πως ήταν αυταπάτες αερικό μου. Αυτό σημαίνει πως δεν αγάπησα ποτέ;;; Όχι, όχι :):):).
Να μας έρθεις, μας έλειψες και από δω!
Σε φιλώ δροσερά σαν το καλοκαιράκι που επιτέλους μύρισε.

Χαρά Τσακίρη είπε...

Pali thn idia zwh akrivws 8a zouses matakia moy!!! Thn idia 8a zousame!!!

Poly me sygkinhses me touto sou kai to allo soy kai... me ola sou giati se akouw kai se niw8w!!!! parallhloi vioi!!

Syggnwmh pou grafw me greeklish alla gia kapoion periergo logo den dexetai ta Ellhnika moy, bgazei kati ieroglyfika!