-Ίσως, η μόνη σου αλήθεια.
Σκέφτηκα.
-"Ίσως βιάστηκα. Να σε κρίνω.
Χρόνια σε ήξερα. Άλλαξες τώρα".
-"Ναι. Παραιτήθηκα τελευταία. Κουρασμένη ήμουν πολύ,
πίστεψα για λίγο μπορούσα".
-"Ίσως βιάστηκα. Άλλαξες πάλι".
-"Ίσως. Με ξαναβρίσκω τώρα".
Μικρή ακόμα, μα μεγαλώνω.
-"Ίσως βιάστηκα. Νόμισα έφυγες.
Ή ποτέ δεν υπήρξες".
- "Για λίγο έφυγα. Μ' έχασα".
-"Ίσως βιάστηκα. Δεν το κατάλαβα.
Νόμισα αυτή πως ήσουν".
-"Μια στιγμή στα χρόνια μετράς.
Ποτέ δε ρώτησες".
-"Ίσως βιάστηκα. Δε μίλησα."
-"Το ένιωσα".
Μα πιο πολύ ανάγκη τότε σε είχα.
Δε μίλησα.
-"Ίσως βιάστηκα. Φοβήθηκα".
-"Δεν το κατάλαβα. Τη δύναμή μου ήθελες.
Δεν τη συγκράτησα".
-"Ίσως βιάστηκα. Ψέματα είπα".
-"Ναι. Είναι αργά τώρα.
Το ένιωσα".
Ίσως βιάστηκες.
Μ' έχασες τώρα.
"Την αγαπάς";
Ναι, ήθελα να μου πεις.
Μα δεν το 'πες.
4-2-2006
3 σχόλια:
Τζένη μου χάρηκα πολύ που πέρασες από τη γωνιά μου...
Χρόνια πολλά και όμορφα για τις μέρες...
Πάντα δημιουργική και εμνευσμένη...
"Ίσως… βιάστηκες"
Πολύ όμορφο ποίημα με το ξεχωριστό σου μοναδικό και μελαγχολικό ύφος...
Για τη σελίδα σου, σου το ξανάπα, πρόσφατα, πως είναι θαυμάσια...
Την περιδιαβαίνω τακτικά...
Σε πρόσθεσα και στους φίλους...
Την καλησπέρα μου Τζένη και την αγάπη μου...
Σε βρήκα μεν δεν μπορω να σε βρίσκω οταν σε αποθηκευω δε..
Θα δω τι γινεται..
Χρονια πολλα και απο δω..
Θα σε διαβαζω τωρα που σε βρήκα.
Φιλια πολλα
"Ισως βιάστηκα"
....αλλα τα καταφερα..
Υπεροχο το ποιημα σου αυτο..
Θα τα διαβασω ολα σιγα σιγα.
Δημοσίευση σχολίου