21.3.09

Δέσμιος αντίστροφης μέτρησης


Δέσμιος αντίστροφης μέτρησης.
Χάνονται τα όμορφα στο γύρισμα του χρόνου
δύσεις μετρώντας ή δείκτες
παραδομένα στη φθορά της μη έκπληξης.
Αμετανόητος προπέτης του τέλους.

Το τέλος. Το τέλος βέβαιο, παρών.

Πέφτει το δέντρο από φωτιά
κεραυνό ή τσεκούρι.
Θέμα τύχης η επιβίωση;
Προστασία ή πρόληψη;
Ατυχία ή πρόθεση;

Δεσμώτης του πόνου η αντοχή.
κουρσεύει λαχτάρες
δύσεις και δείκτες
αλύγιστη περνά τα όρια.
Μορφές χαράζει χαλκόχρυσες.
Στο μέλλον βέβαιο παρών.

Η ψυχή παιδεύει ή παιδεύεται;
Δεσμεύει ή δεσμεύεται;
Διαμορφώνεται ή συμμορφώνεται;

Κάποτε σε ρώτησα τι είναι ψυχή.
Ό,τι κι αν είναι δεν είναι καλούπι μου είπες.
Ρέει…. Ρέει….
Τη στρέφω όπου θέλω
Με οδηγεί εκεί που είναι πλασμένη.
Από θάλασσες κι ανέμους
λίμνες και βάλτους
λασπόνερα…. Πηγάδια.
Εκεί με ταξίδεψες.

Το τέλος βέβαιο παρόν.

Θωπεία η αναζήτηση.
Ρόγχος η αποκάλυψη.
Θάνατος.
Το μέλλον απών.
2006


Ρε φίλε, σύντομα, κάποτε θα γίνω καλύτερη οικοδέσποινα... μέχρι τότε καλό ταξίδι....